Instawierszyki: (Dla przyjaciela o przyjaźni)
Wierszyk nr 1702
Pytasz kim jestem ? - trudne pytanie
nie łatwo mówić samej o sobie,
lecz jeśli pytasz pozwól ,że teraz
strofami wiersza odpowiem Tobie..
Jestem kobietą, jakich tysiące
spotykasz co dzień, na każdym kroku,
ubrana w szary płaszcz codzienności,
w marzeniach szukam życia uroku..
Raz jestem twarda jak tafla lodu,
stając w obronie świętych wartości,
innym znów razem jak kryształ krucha,
gdy życie nie ma dla mnie litości..
Nie znam znaczenia słowa "nienawiść "
wiem jak smakuje miłość prawdziwa,
chociaż los bywa mało łaskawy,
mogę powiedzieć - jestem szczęśliwa..
Gdzieś we mnie drzemie duch romantyzmu,
dla niego szybciej bije mi serce,
więc dziś głęboki pokłon mu składam..
to dzięki niemu powstają wiersze.
Nie wiem cóż mogę więcej powiedzieć,
określić siebie nie jestem w stanie,
bo sama siebie do końca nie znam,